یک مشت حرف مفت برای نرگس

عمیق تر

احساس کردم تنها هستم

بین تن ها

اما تنها 

تو تنها...من تنهاتر

و امشب نگرانم

سرم درد دارد

نمیدانم از صداست..

یا چه

سر درد...یا.....درد سر...چه فرقی می کند

شب طولانیست...خورشید خواب مانده

من نبض شب را خواهم پیمود

مثل درگاه کلبه متروک بازو بسته میشوم

شاید پندار یک ماهی گم شده

چیزی جز برکه بود

روزها یک دقیقه نسبت به دیروز طولانی تر می شوند

به این معنی

که من یک دقیقه بیشتر دوستت خواهم داشت و نوازشت خواهم کرد

از بس با فکرت زندگی کردم و پاییدمت...

و تو رهایی میخواستی

هیچ تغییری نکردی سرانجام

صدای گریه ات مرا به خودم آورد

که چگونه چون اشک از چشمت سرازیر می شوم

من صدای گریه هایت را شنیدم

فهم چیزی سهمناک است نرگس

همینگونه دوستت دارم

همینگونه دوستت خواهم داشت

همینگونه بانوی زیبایم

وقتی به باغ در میایی

زیبا و باطراوت 

وقتی عطر تو لای ناخنم گیر می کند

گلبرگ تو شبنم می گرید

دنبال کدام گل هستی

زیره به کرمان بردن؟

چشمهایت

نگاهت همه شعر

غزلها همه کاش

ساعتها سالها هستند انگار

تا در بر تو آرام بگیرم

تا ساعتی که لحظه ای باشد...